Η Φουστανέλα

Οι τουρίστες που επισκέπτονται την Αθήνα εντυπωσιάζονται από τις φουστανέλες που φοράνε οι εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς. Σε λίγα μέρη του κόσμου μπορείς να δεις άντρες με φούστες, να κρατάνε όπλα στα χέρια – τα όπλα είναι άδεια αλλά αυτό είναι απόλυτα λογικό, γιατί ποιος θα εμπιστευόταν ένα γεμάτο όπλο σε έναν άντρα που φοράει φούστα και καλσόν;

Η κυριότερη αποστολή των ευζώνων είναι να φυλάνε το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, το οποίο βρίσκεται στο Σύνταγμα, μπροστά από τη Βουλή.

Αυτό που δεν γνωρίζουν οι τουρίστες με τις φωτογραφικές μηχανές είναι ότι οι εύζωνες είναι νέοι από πλούσιες οικογένειες της Αθήνας, οι οποίοι κάνουν τη στρατιωτική τους θητεία δίπλα στο σπίτι τους, φορώντας λευκές μίνι φούστες, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι κοντά στα σύνορα και φοράνε βαρετά στρατιωτικά παντελόνια.

Εκτός από πλούσιοι, οι εύζωνες πρέπει είναι και ψηλοί – οι κοντοί πλούσιοι απορρίπτονται από την Προεδρική Φρουρά και είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια σκληρή στρατιωτική θητεία, κολλώντας γραμματόσημα σε κάποιο γραφείο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Οι κινήσεις που κάνουν οι εύζωνες –κατά τη διάρκεια της αλλαγής φρουράς- θα μπορούσαν να είναι το απόλυτο gay show, καθώς οι κοντές φούστες τους ανεμίζουν στον αέρα και τους κάνουν να μοιάζουν με γιγαντόσωμες μπαλαρίνες.

Βέβαια, όποιος έχει δει τους αρχαίους ελληνικούς αμφορείς με τα ομοφυλοφιλικά όργια δεν εντυπωσιάζεται ιδιαίτερα από τις φούστες των ευζώνων.

Κάποια στιγμή θα πρέπει οι στρατιώτες της Προεδρικής Φρουράς να πετάξουν τις φούστες τους –και τα υπόλοιπα ρούχα τους- και να φυλάνε το μνημείο γυμνοί, ώστε να αποτελούν την απόλυτη τουριστική ατραξιόν της Ελλάδας.

Ή τουλάχιστον θα μπορούσαν να αλλάζουν στολή ανάλογα με την επιτυχία των σύγχρονων χολιγουντιανών ταινιών -που αναφέρονται στα πολεμικά επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων- και να ντύνονται άλλοτε σαν τους Σπαρτιάτες και άλλοτε σαν τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η φουστανέλα ήταν ένα παραδοσιακό αντρικό ρούχο στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Τους περασμένους αιώνες, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες φορούσαν μακριές φούστες. Αυτό ήταν πολύ βολικό, αφού ο άντρας και η σύζυγός του είχαν μια κοινή ντουλάπα και φορούσε ο ένας τα ρούχα του άλλου.

Βέβαια, το γεγονός ότι και οι άντρες και οι γυναίκες φορούσαν φούστες δημιουργούσε προβλήματα, αφού δεν μπορούσες να τους ξεχωρίσεις και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλοι να κάνουν καμάκι σε όλους. Για να αποφευχθεί αυτή η σύγχυση, οι Έλληνες άφηναν μεγάλα μουστάκια, ενώ οι Ελληνίδες ξύριζαν καθημερινά το πρόσωπό τους, για να μη μοιάζουν με τους άντρες τους.

Η φουστανέλα γνώρισε μεγάλες δόξες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και αποτέλεσε σύμβολο του αγώνα των υπόδουλων Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σύμφωνα με την παράδοση, η φουστανέλα είχε 400 δίπλες (πτυχές), για να θυμίζει τα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι Έλληνες επαναστάτησαν επειδή δεν σήκωνε άλλες δίπλες η φουστανέλα.

Από την άλλη, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι Έλληνες να ανέχονταν να είναι υπόδουλοι στους Τούρκους για 4 αιώνες, μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελαν να φορέσουν παντελόνια.

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, οι Έλληνες δεν άλλαξαν τις στιλιστικές τους συνήθειες και πολεμούσαν γενναία τους Τούρκους, φορώντας μακριές λευκές φουστανέλες, που έκρυβαν τις ατέλειες του σώματος. Αυτό δεν ήταν πολύ έξυπνο, γιατί οι Τούρκοι διέκριναν τις λευκές φουστανέλες από μακριά και τους άλλαζαν τα φώτα.

Αν και όλοι οι Έλληνες είναι παμπόνηροι –σαν τον πολυμήχανο Οδυσσέα-, κανένας αγωνιστής δεν σκέφτηκε να φοράνε φουστανέλες με χρώματα παραλλαγής, ώστε να κρύβονται μέσα στα δέντρα και τους θάμνους και να στήνουν ενέδρα στους Τούρκους.

Επίσης, η λευκή φουστανέλα δεν ήταν βολική και για πρακτικούς λόγους: τα άσπρα ρούχα λερώνονται αμέσως και οι γυναίκες έπρεπε να πλένουν τη φουστανέλα του άντρα τους κάθε μέρα ή να του δίνουν τη δικιά τους για να μπορεί να πολεμήσει τους Τούρκους.

Πολλοί Έλληνες αγωνιστές δεν πήγαιναν στη μάχη, επειδή δεν είχαν καθαρή φουστανέλα. Ίσως η Ελληνική Επανάσταση να είχε καλύτερα αποτελέσματα –και να μην είχε χρειαστεί η βοήθεια των Μεγάλων Δυνάμεων-, αν οι αγωνιστές φορούσαν σκούρες φουστανέλες που σηκώνουν και λίγη λίγδα.

Πάντως, αξίζουν συγχαρητήρια στους Έλληνες που επέμειναν στις λευκές φουστανέλες κατά τη διάρκεια των αιματηρών μαχών, γιατί το λευκό συμβολίζει την αγνότητα, ενώ –όπως λέει μια γνωστή παροιμία- «η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά».

Αν σήμερα κάποιος Έλληνας βγει στο δρόμο με φουστανέλα, το πιθανότερο είναι πως θα τον μαζέψουν αμέσως και θα του φορέσουν ζουρλομανδύα. Αν και οι Έλληνες υποστηρίζουμε πως σεβόμαστε τις παραδόσεις, κανείς μας δεν φοράει πια φουστανέλα – ούτε ζουρλομανδύα φοράμε, αν και θα έπρεπε.

Πριν από μερικά χρόνια, παρευρέθηκα στο γάμο ενός Έλληνα με μια Σκοτσέζα σε ένα ελληνικό νησί. Ο πατέρας της νύφης συνόδεψε την κόρη του στην εκκλησία, φορώντας κιλτ -την παραδοσιακή καρό φούστα των Σκοτσέζων ανδρών- και χειροκροτήθηκε από όλους τους καλεσμένους για αυτήν του την επιλογή. Αν ο πατέρας του γαμπρού ερχόταν στην εκκλησία με φουστανέλα, ακόμα θα γελούσαν μαζί του.

(Αυτό το κείμενο γράφτηκε πριν από ένα χρόνο για χάρη του M. Hulot και του Freddie F., αλλά δεν το είχα ανεβάσει στο μπλογκ. Το ανεβάζω τώρα που η φουστανέλα είναι επίκαιρη λόγω εθνικής εορτής αλλά και λόγω των συζητήσεων που έχει προκαλέσει το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ «1821″)

πηγη: pitsirikos.net